Nikos Simitzis

Ο Νίκος Σιμιτζής γεννήθηκε στη Χαλκίδα στην οδό Κριεζώτου το 1945. Έγινε πασίγνωστος στη Χαλκίδα σαν ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Χαλκίδος και μετέπειτα του 'ΑΟ Χαλκίς'. Έπαιζε σαν δεξί εξτρέμ και υπήρξε βασικό στέλεχος των δύο ομάδων της Χαλκίδος τις δεκαετίες 1960 και 1970 και έπαιξε δύο φορές στην 1η Εθνική κατηγορία (1963 με τον Ολυμπιακό) με τις δύο ομάδες.

  Άτυχος από πλευράς καριέρας δεν κατάφερε λόγω συγκυριών και ισχυουσών τότε Νόμων να μεταγραφεί σε μια μεγάλη ομάδα για να αναδείξει το ταλέντο του παρά το γεγονός ότι βρέθηκε ένα σκαλοπάτι από το να πάει στον Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Πανιώνιο. Τελικά πήγε στο Αιγάλεω.
  Καλλιτέχνης της τρίπλας αφού 'άδειαζε' τους αντιπάλους του αφήνοντάς τους άναυδους ακόμη και στο ένα μέτρο από τη γραμμή του άουτ περνώντας τους από το εσωτερικό. Βιρτουόζος του επιθετικού παιγνιδιού ξεσήκωνε την εξέδρα με τις επελάσεις του κατά της αντίπαλης εστίας με τη μπάλα κολλημένη κυριολεκτικά στα πόδια του αν και μερικές φορές το παρατραβούσε. Ταλαιπώρησε πολύ τον αδελφικό του φίλο Τάκη ο οποίος από την καινούργια εξέδρα του Σταδίου της Χαλκίδος (αυτή που γκρεμίστηκε) προσπαθούσε να αποθανατίσει με μία κινηματογραφική μηχανή τις μαγικές στιγμές της προελάσεώς του. Τα γκολ του δεν ήταν τόσο συχνά όσο οι ευκαιρίες που δημιουργούσε αλλά όταν τα έβαζε ήταν θεαματικά. Ένα γκολ που αν είχε μαγνητοσκοπηθεί θα είχε αφήσει εποχή στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία (τότε δεν υπήρχαν εικονοσκόπια) ήταν σε έναν αγώνα με το Αιγάλεω όπου, ξεκινώντας σχεδόν από το κέντρο, πέρασε διαδοχικά πέντε αμυντικούς και τον τερματοφύλακα περνώντας την μπάλλα από πάνω τους χωρίς να ακουμπήσει στο έδαφος, ελισσόμενος κατάλληλα, επιτυγχάνοντας το καταπληκτικότερο ίσως γκολ της ιστορίας. Δυστυχώς ο Τάκης δεν ήταν εκεί. Υπηρετούσε την Πατρίδα.
  Αυτός με πολύ λίγα λόγια ήταν ο ταλαντούχος, αέρινος, ποδοσφαιριστής Νίκος Σιμιτζής. Σήμερα ζει με τις αναμνήσεις του  στην Αθήνα συζητώντας τακτικά με τον Τάκη τις τότε ανεπανάληπτες ποδοσφαιρικές στιγμές.